Sporten….. Hardlopen, kan dat wel??

Totdat ik borstkanker kreeg heb ik altijd redelijk gesport.

Ik weet dat er nu personen gaan reageren…. Haha.. Maar ík vind dat ik redelijk sportte.. 

Na de diagnose, de amputatie en de chemos waren er iedere keer een paar “hmmmm… Zal ik….” Momentjes.

Nu is inmiddels bekend dat een goede conditie bijdraagt aan de genezing, dus ik wilde per se iedere keer zsm weer wat doen. Hoewel.. Eigenlijk wilde ik gewoon lui op de bank zitten, maar ja, mijn 👼 won het die keren van mijn 😈.
Op 20 maart ging ik voor het eerst weer sporten na de diagnose.

Hardlopen?? Kan dat wel??
M’n borst schudt dan.. Die tumor zit daarin.. Wat als er cellen losschudden????

Echter had ik de vraag al gesteld aan de mammacare-verpleegkundige en ik hoefde me nergens zorgen over te maken. In ieder geval tot de operatie moest ik zoveel mogelijk sporten, is goed voor m’n lijf en voor het herstel straks, zei ze.

Op de hardloopband.. Hoeveel zal ik doen? 10 min?? Nee Hil, ga gewoon 5 km lopen, kan makkelijk. 5 km it is.. Ik had maand niet gelopen, maar.. Km 1.. M’n borst schudt.. Zal ik stoppen?? Nee!! Je kan het! Het mag zei de verpleegkundige.. Na 1 km even rust.. Km 2: kom op.. Iedere stap brengt je dichter bij herstel.. Na 2 weer even rust, 3 km.. doorgaan, je kan het.. Niet opgeven, je laat die klote ziekte je leven toch niet bepalen??? Kom op!!bij 3,5 weer even rust.. 4 en 5: nog even.. Nog even….. Yes!! Geen wereldtijd, 39,20, maar wat ben ik trots op mezelf dat ik door heb gezet!!!!

Op 17 april was m’n herintreding bij de sport na de amputatie.
Weer de vraag: hardlopen, kan dat wel? 

Ditmaal had ik het aan de arts gevraagd, en wederom geen probleem. Zolang ik maar niet gelijk de 20 km ging lopen en zou luisteren naar mijn lichaam (.. Ja.. Daar zit nou meestal de moeilijkheids.. luisteren..) was er geen probleem en vond hij het juist goed. Sporten geeft energie en dat heb ik straks juist nodig tijdens de chemo.

Loopband aan.. Wandelen, 5 km/u.
Na 1 km was ik het zat.. Ging veel te langzaam..
Opschroeven naar 6.. 7.. 8.. 8,5..
Gewoon proberen.. 500 mtr.
Hey, het gaat best goed! Ex-borst beetje tegendruk geven met m’n bovenarm.. Ja, loopt lekker..
500.. 550.. 600..
Krijg nu wel dorst.  
Lief had de bidon en liep rechts op de band naast me.

Nou kon ik door de operatie ik niet mijn rechterarm uitstrekken, en natuurlijk zette ik niet de band stil om me om te draaien en links wat aan te pakken.. Nee natuurlijk niet.. Dus beetje scheef lopen en toch met rechts aanpakken (hoefde ik niet te stoppen en niet mijn arm te strekken)..Handig?? Nee, dat niet, dus half struikelen en per ongeluk de noodstop indrukken. Dus band stil en al m’n resultaten weg… Shhhhhhhhh……. Drinken en weer verder lopen.

Zal ik tot een km lopen?.. Dat ging lekker.. Ik wil door! 1,5.. 2.. Ik ga naar 2.5!! Maar 2.1.. Gaat het nog wel?Daar kwam het stemmetje 😇 “Hil, Je moet luisteren naar je lichaam!!!” Andere stemmetje 😈:  “Joh, gaat nog wel” Kom op lichaam, als er twee stemmen zijn, naar welke stem moet ik dan luisteren???? 2.2 km. Toen waren 😈😇 waren het eens: stoppen.

En tenslotte op 4 mei de eerste keer na de chemo:
Weer die vraag: hardlopen tijdens chemo kan dat wel?

En weer het antwoord van de arts dat beweging goed is. 

Dus op de Loopband bij tv met TLC. Wil wel altijd tv kijken als ik loop.. Loopband aan.. 20 min.. Beginnen met wandelen.. 3,5kmu, 4… Pfff.. Nu al duizelig door tv kijken.. Huh.. Kom op!! Dan maar naar buiten kijken.. Is tenminste stilstaand beeld. Dat gaat beter.. Na 7 min wandelen op 4,5 tempo omhoog. 7,7 km/u.. 1 minuut… 

Djees, m’n energie is écht nul!! Conditie gaat wel, maar ik word duizelig. Wandelen dus weer. 

Rustig door, hardslag 70.. Gaat goed. Weer wat tempo, terug naar 7,7.. Anderhalve minuut.. Hartslag 150.. Gaat goed maar denk aan jezelf. Rustig weer dus..

Uiteindelijk had ik in totaal 26 minuten gelopen op de loopband, 2,11 km, waarvan 1 en 3x 1,5 minuut op 7,7.

Was niet echt tevreden, omdat ik meer wilde dan anderhalve minuut, maar lief zei “je staat hier wel, er zijn er ladingen in dezelfde situatie die thuis blijven”.. 
Eigenlijk moest ik hem wel gelijk geven.. 😉 en de trainer ook, die zei namelijk even later: “Alles wat je doet is goed. Er zijn er meer die thuisblijven dan die doorgaan in dezelfde situatie”..

Anderhalve week later liep ik de 5 km alweer in 44 min. 

En deze week, een week na chemo 2, heb ik ook alweer gelopen. 

Gezellig, samen met lief en met Belgische Evy, 5 km voor beginners.

Dat is wel nog even een dingetje.. Iedere keer na een chemo begin je weer bij nul. 

Two steps further, three steps back.. Das best frustrerend.

Het rare is ook dat mijn conditie niet weg is. Het is de energie die er niet is.

Dus met evy “kom op, we gaan weer 2, ja twee minuutjes lopen, over 3..2.. Kom op”.

Inmiddels alweer bij les 3 van beginner 5 aangekomen, dus morgen mag ik weer 3 minuutjes.
Het maakt ook niet uit hoe lang je loopt of hoe hard je gaat.

Het gaat om het bewegen. 

Iedere stap is er 1. Dus ook one step further, two steps back is in totaal 3 stappen.

Positief denken!