De laatste keer… 8 oktober 2020..

12 maart 2015 begon de het karretje te rijden in deze achtbaan..  5,5 jaar (-/- 4 dagen 😉) later mag ik uitstappen. Is het het eindstation? Geen idee… Ik hoop het.. Ik hoop dat ik niet ooit weer in moet stappen. Vandaag de laatste controle gehad bij dokter Mompel, mijn altijd gezellige, leuke, warrige, mompelende oncoloog. Ik had hem al 2 jaar niet gezien omdat de controles bij Debbie, de oncologisch verpleegkundig specialist, altijd goed waren. Dus geen reden om de afspraken die daarna gepland stonden met de oncoloog door te laten gaan. Maar nu, als afsluiting van het hele … Lees verder De laatste keer… 8 oktober 2020..

Weer een jaar verder

Eind 2017, weer een jaar verder.. Al bijna 3 jaar na diagnose, ruim 2 jaar na de chemo. Mijn leven weer op de rit… Ja.. maar wel een drukke, hobbelige rit: 3 afspraken bij de oncoloog 1 afspraak bij de oncologisch chirurg 1 operatie en 4 afspraken bij de plastisch chirurg 2 afspraken bij de dermatoloog 1 afspraak bij de anaestesie 2 afspraken en 1 onderzoek bij de neuroloog van de slaappoli 3 afspraken bij de psycholoog van de slaap poli 1 mammografie 1 ecg 1 foto van mijn schouder 2x afspraak dagverpleging voor infuus zometa 4x bloedprikken 24x oncologische revalidatie … Lees verder Weer een jaar verder

En toen was mn kanker weer jarig..

12 maart 2015.. de diagnose 12 maart 2017.. de kanker is 2 jaar.   Ik wilde een blog schrijven.. over hoe het was.. over hoe het nu is.. Wat de kanker veranderd heeft, hoe ik veranderd ben.  Ik ben 3x begonnen en 3x heb ik het hele verhaal weer weggehaald.. Waarom?? Omdat het niets toevoegde.. Het is niet belangrijk wie ik vroeger was. Het is belangrijk wie ik NU ben. En ik ben mezelf en ik hou van mezelf. Inclusief alle littekens, pijntjes, stemmingswisselingen. Ik hou van mezelf omdat ik gevochten heb als een leeuw om te worden wie ik … Lees verder En toen was mn kanker weer jarig..

De laatste keer…

En toen zat het er ineens op vanmiddag. De laatste behandeling. De laatste keer een injectie met spul waar de kankercellen niet blij van worden. De laatste keer Herceptin dus.   Best raar… Ik zou blij moeten zijn, maar nee.. Dat ben ik niet. Het gevoel van veiligheid is weg. Dat had ik ook al na de laatste chemo, maar toen had ik de herceptin dus nog. Die is nu ook weg. Nu moet mijn lichaam het helemaal zelf doen. En ja… Dat is dus even een dingetje. Mijn lichaam weer vertrouwen…. Zijn alle cellen wel weg..?? Blijven ze dan … Lees verder De laatste keer…